Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Αθηνά Μπασιούκα: Η Βολιώτισσα συγγραφέας με τα αστυνομικά μυθιστορήματα

Η Αθηνά Μπασιούκα γεννήθηκε το 1982 και ζει στον Βόλο. Το 1999 συμμετείχε ως Έφηβη Βουλευτής στην Δ’ σύνοδο της Βουλής των Εφήβων, ενώ η έκθεση που είχε στείλει, επιλέχθηκε ανάμεσα σε 20.000 εκθέσεις και ξεχώρισε για τις καινοτόμες ιδέες και τις ανατρεπτικές της απόψεις.
Η Αθηνά σήμερα εργάζεται ως αρχισυντάκτρια συλλεκτικών εκδόσεων στον Βόλο και γράφει άρθρα σε γυναικεία κυρίως περιοδικά. Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται εθελοντικά μέσω του Σωματείου "Φίλοι του Αχιλλοπούλειου Νοσοκομείου Βόλου" και είναι συνεργάτης γνωστού κοινωφελούς Ιδρύματος της Μαγνησίας. Είναι απόφοιτη του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια και συνέδρια σχετικά με τον κλάδο της. Αγαπημένες της ασχολίες αποτελούν η φωτογραφία, η αστυνομική λογοτεχνία και τα ταξίδια με φίλες.
Το 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο αστυνομικό της μυθιστόρημα με τίτλο «Ο φόνος είναι μια εύκολη υπόθεση» από τις εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί και πρόσφατα κυκλοφόρησε και το δεύτερο αστυνομικό, επίσης, βιβλίο, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο με τίτλο «Άγ(ρ)ιο έγκλημα στην Αθωνική Πολιτεία».

Η Αθηνά Μπασιούκα αγαπά ιδιαίτερα το διάβασμα και την συγγραφή, είναι ένας άνθρωπος γεμάτος ενθουσιασμό, αισιοδοξία και μεράκι για το κάθε πράγμα που κάνει. Διακρίνεται για τον πλούσιο συναισθηματικό κόσμο της και για την καλλιεργημένη φύση της. Είναι ένα άτομο με ανοιχτό πνευματικό ορίζοντα και αγωνιστική διάθεση, που είναι γεμάτο με μεγαλόπνοα σχέδια ιδέες, στόχους και ιδανικά. Παλεύει και προσπαθεί συνεχώς για το καλύτερο στη ζωή της και προσφέρει πάντα εγκάρδια τις υπηρεσίες της στο κοινωνικό σύνολο.
Είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται πάντα σε εγρήγορση, έχει ανήσυχο πνεύμα, κάνει πράξη το ακατόρθωτο και πραγματώνει πάντα τα όνειρα και τις ελπίδες του.

Για την Αθηνά Μπασιούκα, ή έννοια της «κοινωνίας» είναι πανταχού παρούσα σε οτιδήποτε. Σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής εξετάζει πάντα τις κοινωνικές προεκτάσεις που αυτές έχουν. Έτσι και στο νέο της αστυνομικό μυθιστόρημα, ξετυλίγεται μια ενδιαφέρουσα αστυνομική ιστορία, που απωτυπώνει εν μέρει την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα της Αθωνικής Πολιτείας μέσα από μια ιδιαίτερη μυθιστορηματική δράση και πλοκή.
Στον ναό της Ιεράς Μονής του Αγίου Όρους, βρίσκεται φυλαγμένος από τον 13ο αιώνα ένας μοναδικός θησαυρός της χριστιανοσύνης. Πρόκειται για τα Δώρα που είχαν προσφέρει οι Τρεις Μάγοι στον νεογέννητο Ιησού: το χρυσάφι, το λιβάνι και την σμύρνα, που δυστυχώς κάποια μέρα εκλάπηκαν.
Για την εξιχνίαση του εγκλήματος αυτού, τέσσερις άνθρωποι, οι καλύτεροι του είδους τους, επιστρατεύονται για να λύσουν το μυστήριο της κλοπής. Πρόκειται για έναν ικανό αξιωματικό της Αστυνομίας, έναν υπεύθυνο ασφαλείας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, μια καθηγήτρια με γνώσεις των Βυζαντινών Θησαυρών του Αγίου Όρους που συνεργάζεται σε υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας με την αστυνομία και έναν νεαρό, αυθεντία στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και γνώστη ψυχολογίας. Η ετερόκλητη αυτή ομάδα δρα με πλήρη μυστικότητα και προσοχή προκειμένου να διαλευκάνει το μυστήριο. Το βασικό τους σχέδιο είναι να υποδυθεί ένας από αυτούς τον μοναχό και να γνωρίσει από κοντά τον κόσμο του μοναχισμού και της Αθωνικής κοινωνίας, μιας κοινωνίας που στην πραγματικότητα δεν είναι αυτό που φαίνεται, καθώς μηχανορραφίες, ίντριγκες, μυστήρια αλλά και καλά κρυμμένα μυστικά παραμονεύουν σε κάθε γωνιά του σκοτεινού μοναστηριού. Ο ήρωας του βιβλίου, γίνεται μάρτυρας ενός αποτρόπαιου εγκλήματος και ανακαλύπτει ένα ιερό μυστικό που διχάζει το μοναστήρι, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια του την ζωή.

Η συγγραφέας κινείται με ιδιαίτερη ευλυγισία σε ένα θεματικό πεδίο, γεμάτο παγίδες, σε έναν προβληματισμό γύρω από το πνευματικό-θρησκευτικό στοιχείο και την ανθρώπινη φύση. Προσφέρει στους αναγνώστες ένα δίπολο ερεθισμάτων. Από τη μία παρουσιάζει τον Αθωνικό ευσεβισμό και μοναχισμό που διέπεται από την μυστική εμπειρία και το αθέατο αλλά απαραίτητο μοναχικό ιδεώδες, ως επιλογή ζωής και από την άλλη, τον μοναχισμό ως απάρνηση της ανθρώπινης φύσης.
Η ίδια θέτει διάφορα ερωτήματα σχετικά με τον μοναχισμό. Είναι ο μοναχισμός άραγε στην Αθωνική Πολιτεία ένας κόσμος που ζει σε κλίμα απόλυτης γαλήνης και ηρεμίας σε έναν απομακρυσμένο τόπο αφοσίωσης στον Θεό ή είναι ένας αντιφατικός κόσμος, ένα ιδεόγραμμα με συμβολική λειτουργία, ένα κράμα από θρησκευτικό φανατισμό και δεισιδαιμονίες που κρύβει μέσα του το ψέμα, την ασυδοσία και το έγκλημα; Το μετέωρο ερώτημα που αφήνει τελικά, είναι αν υπάρχει μια ασύμφιλη αντίθεση ανάμεσα στους δύο αυτούς κόσμους ή αν πρόκειται στην ουσία για τον ίδιο κόσμο.
Το «Άγ(ρ)ιο Έγκλημα στην Αθωνική Πολιτεία» είναι ένα βιβλίο ευχάριστο, φιλόξενο και ευπρόσιτο στον αναγνώστη που τον κερδίζει αμέσως. Αποτελεί ένα αξιοανάγνωστο μυθιστόρημα που κινείται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Με αφορμή ένα γεγονός, την κλοπή του μοναδικού αυτού θησαυρού του Αγίου Όρους (συγγραφικό τέχνασμα του αστυνομικού μυθιστορήματος) αποκαλύπτονται γεγονότα και αλήθειες που ήταν καλά κρυμμένες όλα αυτά τα χρόνια.
Η υπόθεση ξετυλίγεται σε γρήγορους μυθιστορηματικούς ρυθμούς και ακολουθεί μια κινηματογραφική αφήγηση. Είναι ένα βιβλίο μυστηρίου και δράσης με ιστορικές αλήθειες που αποτυπώνουν με τον δικό τους τρόπο την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα του μοναχισμού. Για την συγγραφή του, η Αθηνά Μπασιούκα συνεργάστηκε με ειδικούς που την βοήθησαν να συλλέξει το απαραίτητο υλικό και πληροφορίες, ώστε να έχει μια πιο αντικειμενική γνώση και αντίληψη των πραγμάτων.
Η παντοδυναμία της πλοκής, η σκιαγράφηση των χαρακτήρων, οι υποβλητικές σκηνές, το φόντο της δράσης, οι γρίφοι, τα μυστήρια, το πλήθος των ερεθισμάτων, το ελεύθερο πεδίο που προσφέρεται για παρατήρηση και στοχασμούς, αλλά και ο καυτηριασμός διαφόρων θεμάτων, σε συνδυασμό με την μοντέρνα καθαρή γραφή και τον πυκνό λόγο της συγγραφέως, κάνουν αυτό το βιβλίο ξεχωριστό.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Ελένη Σκούρα: Η προτομή της πρώτης γυναίκας πολιτικού στο χώρο του δημαρχείου


«Θα προσπαθήσω να πράξω παν το δυνατό δια να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου, τους οποίους θερμώς ευχαριστώ. Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω μεγάλας ευθύνας και πολλά καθήκοντα. Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων, ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μερίμνης». Αυτά ήταν τα λόγια που είπε στη δήλωσή της η Ελένη Σκούρα το 1953, όταν εξελέγη βουλευτής με το κόμμα του «Ελληνικού Συναγερμού» στο νομό Θεσσαλονίκης.
Η Ελένη Σκούρα πέρασε στην ιστορία ως η πρώτη γυναίκα βουλευτής. Γεννήθηκε στο Βόλο το 1896, όπου και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές τις σπουδές. Το 1915 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε φωνητική μουσική. Το 1950 έλαβε το πτυχίο της στη Νομική και εξάσκησε τη δικηγορία μαζί με το σύζυγό της, Δημήτριο Σκούρα. Το 1953 εξελέγη βουλευτής με το κόμμα του «Ελληνικού Συναγερμού» στη Θεσσαλονίκη. Κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και τη γερμανική κατοχή, η ίδια είχε αναλάβει αξιόλογη κοινωφελή δράση ως πρόεδρος της «Στέγης της Φαλαγγίτισσας» και της «Φανέλας του Στρατιώτη». Το 1942 συνελήφθηκε από τους Γερμανούς μαζί με το σύζυγό της και τον αδερφό της και φυλακίστηκε. Η Ελένη Σκούρα τιμήθηκε από το βασιλιά Παύλο με το στρατιωτικό μετάλλιο εξαίρετων πράξεων και με τον ταξιάρχη του Βασιλικού τάγματος ευποιίας.
Μετά το θάνατο του συζύγου της, η ίδια δεν έλαβε τη τιμητική σύνταξη που η πολιτεία της είχε υποσχεθεί, το 1989 και έτσι αναγκάστηκε να πουλήσει όλα τα παράσημά της για να μπορέσει να εισαχθεί στο Χαρίσειο νοσοκομείο. Τελικά πέθανε σε ηλικία ενενήντα ενός χρονών στο νοσοκομείο Αχέπα, όπου είχε μεταφερθεί βαριά άρρωστη.
Η Ελένη Σκούρα ήταν η πρώτη γυναίκα που κατάφερε να περάσει το κατώφλι του ελληνικού κοινοβουλίου. Η ίδια στην πολιτική της καριέρα υιοθέτησε μια ολοκληρωμένη πολιτική προσέγγιση που στηρίζονταν στο σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και μια συντονισμένη πολιτική δράση στους τομείς της ασφάλειας, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της συνεργασίας, της ανάπτυξης και ειδικότερα των κοινωνικών θεμάτων, αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα της κοινωνικής μέριμνας. Πάλεψε για την έννοια της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και της καταπολέμησης οποιονδήποτε διακρίσεων, αφήνοντας το δικό της προσωπικό αποτύπωμα και στίγμα στον τότε χώρο της πολιτικής.
Σήμερα στον εξωτερικό χώρο του δημαρχείου του Βόλου υπάρχει η προτομή της γνωστής πολιτικού, τα αποκαλυπτήρια της οποίας έγιναν στις 3 Ιουνίου του 2007. Ο δημόσιος χαρακτήρας του γλυπτού ισχυροποιείται από την επιλογή τοποθέτησής του σ’ ένα σημαντικό σημείο της πόλης.
Ο γλύπτης σεβόμενος απόλυτα τις ανάγκες της αυθεντικής διαπραγμάτευσης του θέματος, πετυχαίνει με ιδιαίτερη τεχνική αρτιότητα και πλάσιμο, να αποδώσει τη μορφή με ρεαλιστική απεικόνιση και χρήση αναγνωρισμένων συμβόλων, όπως είναι τα στοιχεία της ενδυμασίας.
Το αγέρωχο και διεισδυτικό βλέμμα που αφοπλίζει το θεατή σε συνδυασμό με το δυναμισμό και την αποφασιστικότητα της κίνησης του προσώπου, με τα έντονα χαρακτηριστικά, παραπέμπουν σε μία στιβαρή γυναικεία παρουσία, που λειτουργεί συμβολικά ως αποδέκτης κοινωνικών αξιών.
Το μνημείο, ως συμβολική αναπαράσταση της συλλογικής μνήμης, διασταλάζει αντιλήψεις και μεταδίδει αξίες και ιδανικά, που συνδέονται με τη διαμόρφωση της εθνικής μας ταυτότητας και της τοπικής μας ιστορίας και μνήμης, έννοιες που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με πολιτικές και κοινωνικές πραγματικότητες και αποτελούν ιστορικές κατασκευές.
Η προτομή της Ελένης Σκούρα στο χώρο του δημαρχείου του Βόλου, αποτελεί ένδειξη αναγνώρισης, αλλά και τιμής της πόλης ως προς το πρόσωπο αυτής της σπουδαίας προσωπικότητας. Το μνημείο έχει στόχο να εξυμνήσει, να εξυψώσει και να διαιωνίσει το έργο και την προσφορά της, καλλιεργώντας το αίσθημα της εθνικής μας ταυτότητας και συγκροτώντας και συμπυκνώνοντας την έννοια της συλλογικής μνήμης.